Om los te kunnen laten is liefde nodig.
“Loslaten” betekent niet dat ’t me niet meer uitmaakt,
het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan doen.
“Loslaten” betekent niet dat ik ‘m smeer,
het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.
“Loslaten” is niet het onmogelijk maken, maar het toestaan
om te leren van menselijke consequenties.
“Loslaten” is machteloosheid toegeven,
hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in de hand heb.
“Loslaten” is niet proberen om ’n ander te veranderen of
de schuld te geven, het is jezelf zo goed mogelijk maken.
“Loslaten” is niet zorgen voor , maar geven om.
“Loslaten” is niet even regelen, maar ondersteunend zijn.
“Loslaten” is niet oordelen, maar de ander toestaan mens te zijn.
“Loslaten” is niet in het middelpunt staan en alles beheren,
maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.
“Loslaten”is niet anderen tegen zichzelf te beschermen,
het is een ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
“Loslaten” is niet ontkennen maar accepteren.
“Loslaten” is niet treiteren, schelden of ruzie maken, maar juist
zoeken naar mijn eigen tekortkomingen en die te verbeteren.
“Loslaten” is niet alles naar mijn hand zetten maar elke dag
nemen zoals die komt en er mezelf gelukkig mee prijzen.
“Loslaten” is niet anderen kritiseren of reguleren,
maar proberen te worden wat ik droom te kunnen zijn.
“Loslaten” is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.
“Loslaten” is minder vrezen en meer beminnen.