Inspiratie in tekst
Belemmerende overtuigingen ombuigen naar helpende overtuigingen, het kan écht!
In een eerder blog beschrijf ik, hoe Tom onzeker is geworden van zijn ontslag en de manier waarop dit is gegaan. Hij is van mening, dat er persoonlijke willekeur heeft gespeeld en ook mismanagement van de betreffende manager.
In een tweede sessie geeft hij aan, dat hij nog naar kantoor moet om spullen terug te brengen. Hij krijgt al stress bij het idee, dat hij zijn manager weer gaat ontmoeten. “Wat gaat hij zeggen?’, “Hij is niet te vertrouwen”, “Hij is niet eerlijk”. “Stel dat hij vraagt, hoe het met me gaat en of ik nog een kop koffie met ‘m wil drinken”… Hij moet er niet aan denken! Hij kan dan toch niet nee zeggen !?!?!
Het zijn allemaal belemmerende overtuigingen die hem niet gaan helpen. Het maakt juist, dat hij onzeker wordt en ook blijft. De overtuigingen, de beren op de weg, halen hem steeds onderuit en hij drijft verder weg van zijn eigen kracht, maar ook van de waarheid en de feiten!
Ik besluit, om op dit moment in de sessie de methode PSYCH-K® in te zetten, omdat ik goede ervaring heb in de werking ervan bij iemand die last heeft van belemmerende overtuigingen. PSYCH-K® is een methodiek die iemand namelijk helpt, om belemmerende overtuigingen om te buigen naar helpende (doel) overtuigingen.
We hebben, aan de hand van de verzamelde helpende gedachten uit de vorige sessie, twee overtuigingen gekozen, zodat Tom de overtuigingen nu ook werkelijk op onderbewust niveau gelooft:
Doelovertuiging 1: Ik ben trouw aan mezelf, wat er ook gebeurt
Doelovertuiging 2: Ik ben de moeite waard
Als Tom weer aan de situatie denkt , merkt hij meteen, dat het hem minder stress en meer rust oplevert. Deze gedachten, de twee doelovertuigingen, zijn heel helpend.
Maar met alleen een nieuwe doelovertuiging ben je er nog niet! Het werkt vaak goed, om er een actie aan te koppelen, zodat je met de nieuwe overtuigingen ook écht aan de slag gaat.
Ik vraag Tom, om zichzelf wat opdrachten te geven en hij komt met de volgende acties:
- Binnen twee weken maak ik mijn laptop leeg
- Als ik naar kantoor ga, dan ben ik me heel bewust wat ik wil (of niet wil)
- Als ik mijn manager niet wil spreken, dan geef ik dat aan
- Dat kan ik beleefd en respectvol doen door bijvoorbeeld te zeggen: “Ik ben hier zakelijk om mijn spullen terug te brengen en dat ik heb geen behoefte aan een kop koffie”
- Dagelijks reflecteer ik op mijn doel: wat is mijn intentie, wat gaat er goed, wat kan beter, wat leer ik ervan enz.
Tom stuurt me een week later een appje en zegt daarin, dat hij z’n laptop heeft ingeleverd, in alle rust. Hij heeft geen stress meer gevoeld en is heel bewust naar kantoor gegaan, met de focus op zijn doel om de laptop in te leveren. Hij is zijn manager niet tegengekomen. Het voelt vreemd, maar het is helemaal goed zo. De stress die hij eerder had door alle berengedachten heeft hij niet ervaren. Hij heeft de beren kunnen parkeren en dat voelt goed!
Wat een fijne uitkomst. Dat is er eentje, waar ik als coach ook erg van kan meegenieten.
Wil jij ook leren, hoe je je beren kunt parkeren? Ik kan je helpen, om weer in je kracht te komen en kom graag met je in contact!
Vat het niet zo persoonlijk op!
Recent kwam Tom (vanwege AVG niet z’n echte naam) bij mij in de coachpraktijk. Hij had een goede baan bij een groot bedrijf, maar heeft ontslag gekregen als gevolg van mismanagement en de persoonlijke voorkeur van zijn manager, tenminste zo ziet hij het zelf.
Tom had het goed naar zijn zin op het werk. Hij had een leuke, verantwoordelijke baan. Het feit dat hij ontslagen is, heeft hem diep geraakt en ook onzeker gemaakt, iets dat hij niet kent van zichzelf. Hij wil weer zelfverzekerd zijn, daar ligt vooral zijn hulpvraag.
Persoonlijk opvatten
Tom worstelt met de opmerking van mensen om hem heen: je maakt het veel te persoonlijk!! Dat vindt hij lastig, omdat hij geen idee heeft hoe hij het niet persoonlijk kan maken. Het gaat toch over mij ?
Het klopt inderdaad dat het over hem gaat. En waar het persoonlijk wordt, is als Tom er een invulling aan geeft dat het gaat over wie hij is. Het gaat hem helpen om vanuit een ander perspectief naar de situatie te kijken, nl: het gaat niet over wie hij is, maar wat hij doet.
Tom laat dit even op zich in werken en komt vervolgens nog met veel ‘ja maar’ opmerkingen:
het is niet eerlijk, mijn manager is niet te vertrouwen, zo ga je niet met mensen om, het is respectloos !! Hij ziet allemaal beren op de weg.
Ik heb het model van de ‘beren op de weg’ al eerder toegelicht (zie ook het vorige blog). In Toms situatie drinkt hij thee met zijn beren (irrationele angstgedachten). En de beer krijgt grip op hem, omdat de beer precies weet wat hem raakt, nl. de punten die we in een eerdere sessie verzameld hebben: eerlijk, vertrouwen, rechtvaardigheid, verantwoordelijkheid, etc.
We geven vervolgens ruimte aan de beren gedachten en komen uit op:
- hoe heb ik het zover laten komen!!
- Ik heb dan wel het verloop goed aangepakt, maar uiteindelijk ben ik wel ontslagen dus hoe goed heb ik het dan eigenlijk gedaan??
- Ik kan niet trots op mezelf zijn, het was niet goed genoeg, het had beter moeten gaan
- Ik had het moeten voorkomen
- Ik ben niet de moeite waard
- Zo’n baan vind ik nooit meer
- Wat kan ik eigenlijk?
- Wie wil mij hebben?
Deze gedachten helpen hem niet. Ze staan hem in de weg en maken hem onzeker. Het zijn z’n eigen gedachten en bovendien gedachten die zwaar overdreven zijn. Bij elke belemmerende gedachte stel ik de vraag aan Tom: Is dat écht zo? Klopt dat écht? En hoe erg is dat uiteindelijk? Zo kan Tom relativeren en kan hij er zelfs wat om lachen. Ik attendeer hem erop dat hij er dus ook voor kan kiezen om iets anders te geloven (klinkt misschien heel makkelijk, maar het kan maar zo helpen om er zo naar te kijken). Bovendien realiseert hij zich, dat het gaat om wat hij doet en niet om wie hij is. Hij merkt, dat als hij trouw blijft aan zichzelf en blijft geloven in zichzelf, hij zich gelijk beter voelt. Er blijken genoeg positieve, helpende gedachten te zijn, waar hij ook écht in gelooft (en daar krijgen de beren dan geen grip op). Hij komt uit op onderstaande helpende overtuigingen:
- Ik laat los waar ik geen invloed op heb
- Ik laat het gedrag van mijn manager los, ik kan dat niet veranderen.
- Ik ben het oneens met wat er over mij gezegd wordt, dat laat ik bij de ander
- Ik ga dat gevecht over onrecht en respect niet aan, want dat kost me te veel energie en daar ga ik heel waarschijnlijk niets mee winnen
- Ik blijf trouw aan mezelf
- het helpt mij om het niet persoonlijk op te vatten, omdat ik weet dat dit ontslag niet gaat over wie ik ben
- Ik ben en voel me trots op mezelf en over hoe ik het gedaan heb
- Ik ben oké
- Ik weet wat ik kan en sta daar achter, dat pakt niemand van mij af
Met deze laatste overtuigingen voelt Tom zich veel zekerder. Hij realiseert zich, dat hij zelf kan bepalen wat hij gelooft en dat hij de regie over zijn leven weer kan oppakken en de beren kan parkeren.
Herken je jezelf in het verhaal van Tom? Heb jij er ook last van dat je veel zaken persoonlijk opvat? Ik help je graag, om weer grip te krijgen op jezelf en om jezelf weer krachtig en zeker te voelen.
Pijn is fijn
Regelmatig zie ik mensen in mijn coachpraktijk met een hulpvraag op het gebied van gedrag of gevoel. Veelal zitten daar gewoontes en overtuigingen achter, die beperkend kunnen zijn, soms zelfs ziekmakend. Lichamelijke klachten openbaren zich en kunnen een gevolg zijn van deze mentale gesteldheid, maar soms zijn ze juist ook de oorzaak. Ik laat je in dit blog graag zien, hoe dit kan ontstaan.
Cynthia komt bij mij in de coachpraktijk. Dit keer besteden we aandacht aan haar lichamelijke “klachten”, die te maken hebben met haar hormonen. Ze heeft daar al van jongs af aan last van en ondervindt tijdens haar menstruatie hevige pijnen. Door haar moeder is ze opgevoed met: “Stel je niet aan, dit hoort erbij, je gaat gewoon naar school, je werk enz. Als we onderzoeken, waar dit aan de basis op neer komt, dan komen we op: als je toegeeft aan je pijn , dan stel je je aan.
Cynthia heeft hierdoor een overtuiging op pijn ontwikkeld: als ik (hevige) pijn verdraag, dan ben ik sterk, dan vinden mensen mij stoer , dat waarderen ze in mij en dat vind ik positief en fijn. Cynthia is daardoor zelfs pijn gaan waarderen (pijn is fijn) en ze heeft aangeleerd, dat als ze de hevige pijn doorstaat, dat dit haar een trots gevoel geeft. Onbewust heeft ze dit gekoppeld aan veiligheid.
Door het enorm te vergroten, krijgen we zicht op deze onderliggende belemmerende overtuigingen.
Rondom dit thema speelt hier ook de relatie met de moeder van Cynthia. Verbinding en harmonie is sowieso belangrijk voor haar en daar is ze heel alert op. Ze wil fijne, harmonieuze relaties en zeker met haar moeder. Door eerder genoemde opmerking van haar moeder over pijn, heeft Cynthia (onbewust) de overtuiging gemaakt: als ik me kwetsbaar opstel (zoals bijvoorbeeld aangeven dat ik pijn voel), dan zal de ander me negeren, dan zijn we niet meer in contact, dan is er geen harmonie, dat is heel bedreigend en dat is het ergste wat me kan overkomen, dan is het gevaarlijk en onveilig, Kort gezegd: als ik me kwetsbaar opstel, dan is het gevaarlijk.
Het effect daarop is: Cynthia heeft zich hierdoor aangeleerd om haar pijn te negeren en zich niet kwetsbaar op te stellen, het mag er niet zijn, want dat is gevaarlijk. De diepere laag daaronder is, dat ze eigenlijk zichzelf negeert. Als ze iets (pijn) voelt, dan keurt ze het af, ze luistert er niet naar, ze gaat uit contact met zichzelf.
In de metafoor van het huis: ze gaat naar zolder als er beneden lekkage is, ze besteedt er totaal geen aandacht aan, ze sluit zich er voor af. Door uit contact te gaan met zichzelf, lukt het haar ook niet om in contact te komen met de ander. En dat wil ze op zo’n moment ook niet, want dan voelt ze de pijn en dat is gevaarlijk had ze zichzelf aangeleerd. Sterker nog: ze doet er alles aan om een reden te hebben om uit contact te gaan, zoals boos worden, ruzie maken, weglopen… dit levert haar in haar onbewuste overtuiging namelijk op, dat dat veilig is.
Overtuiging: aangeven wat je voelt, is gevaarlijk
Uiteindelijk levert dit Cynthia het inzicht op, dat ze zichzelf tekort doet als ze deze overtuigingen blijft geloven. Het is een gevecht met zichzelf. Door haar pijn te negeren en zich niet kwetsbaar op te stellen, negeert ze zichzelf. Haar lijf probeert haar wat duidelijk te maken en geeft haar allerlei signalen door, maar zij negeert die, omdat ze vindt dat dit zwak en gevaarlijk is enz. Haar lijf voelt zich niet gehoord en zal steeds harder, of op andere manieren, proberen duidelijk te maken wat er belangrijk is om naar te luisteren.
Nieuwe helpende overtuiging: Dit inzicht geeft haar veel rust en ruimte om anders naar pijn en kwetsbaarheid te kijken. We brainstormen over andere meer helpende overtuigen. Cynthia komt uit op: Mijn kwetsbaarheid maakt me juist sterk en ik voel me veilig als ik me kwetsbaar opstel. Met deze nieuwe overtuigingen stapt ze opgelucht de deur uit.
Heb jij ook overtuigingen die je in de weg staan en wil je hier vanaf? Neem dan gerust contact met me op.
Ga jij thee drinken met je beren of kun je je beren parkeren?
Aan het begin van een coachsessie besteden we altijd eerst tijd aan een terugblik op de tussenliggende periode. Hoe is het gegaan, ben je nog uitdagingen tegengekomen, ben je goed op weg met je leerdoel? Zo is het ook gegaan bij Chantal. Het gaat heel goed met haar leerdoel (loslaten, niet druk maken over zaken waar ze geen invloed op heeft, minder vanuit emoties reageren, niet vermijden, maar de confrontatie aan gaan en meer in haar kracht staan).
Soms wordt Chantal extra uitgedaagd. Ze benoemt tijdens de coachsessie de situatie met haar collega Anneke. Chantal had een baby cadeautje van het team en van haarzelf bij Anneke door de brievenbus gedaan. Ze had bedacht (aanname) dat Anneke rust nodig had en niet zat te wachten op het bezoek van Chantal. Ze hoorde maar niets. De spreekwoordelijke beren gingen met haar aan de wandel: “Heb ik het cadeautje op het juiste adres bezorgd? “ “Heeft ze het cadeau niet ontvangen?” Ze zal dan vast denken: “Ik heb niets van haar gehoord na mijn bevalling en dan is ze vast teleurgesteld in mij.”
We vertragen het proces en doorlopen een aantal stappen:
1. Zijn je gedachten werkelijk waar?
2. Hoe erg is het?
3. Waar heb je behoefte aan?
Door dit te doen, komen we uit op de “bottom line”, waar gaat het nu écht om? De grootste angst van Chantal is, dat zij met haar collega Anneke niet meer oké is. Die angstgedachten krijgen grip op haar. Haar patroon is dan, dat ze emotioneel wordt, uit contact gaat en onzeker wordt. Stil staan bij bovenstaande vragen helpen haar om te relativeren. Nu we er zo (in alle rust) naar kijken, realiseert ze zich, dat deze gedachten overdreven zijn en de werkelijkheid hoogst waarschijnlijk anders is. (antwoord op vraag 1).
Het is ook niet erg als het cadeau op een verkeerd adres is bezorgd en Anneke daardoor teleurgesteld zou zijn (antwoord op vraag 2). En tenslotte geeft Chantal als antwoord op vraag 3: Ik heb vooral behoefte aan harmonie. Dit maakt me waakzaam en zelfs angstig dat er geen harmonie is en zelfs een conflict als ze te lang met deze gedachten blijft rondlopen.
Deze drie antwoorden helpen haar om niet meer ‘thee te drinken met de beren’, maar deze te parkeren en de werkelijkheid te checken door Anneke te bellen en te vragen of ze het cadeau heeft ontvangen.
Voorkeursstijl
Wat hier ook nog speelt, is de (DISC) voorkeursstijl van Chantal. Uit een eerdere test blijkt, dat haar profiel groen is met ook veel blauw. Groen betekent vooral, dat Chantal gericht is op de relatie en gevoelig is voor harmonie en sfeer. Als haar collega niet reageert, krijgen de beren grip op haar en attenderen ze haar op het feit dat een goede relatie met haar collega heel belangrijk is. Het blauw in het profiel van Chantal zorgt voor de behoefte aan duidelijkheid. Op het moment dat Chantal geen duidelijkheid heeft, wordt ze onzeker en onrustig en gaat ze de dingen invullen. Ook vanuit deze benadering realiseert Chantal zich dat het haar gaat helpen om haar beren te trotseren en het gesprek met haar collega aan te gaan. Checken of ze samen nog oké zijn, uitleggen wat er in deze situatie belangrijk voor haar is en dat een bevestiging ervan haar helpt, want dan kan ze het loslaten.
Chantal heeft na de sessie gelijk contact opgenomen met Anneke. Anneke was blij dat ze belde en gaf aan, dat ze nog niet in de gelegenheid was geweest om te reageren, ze was zo druk bezig met de baby. Ze hebben gelijk een bezoekafspraak gepland. De beren van Chantal waren gelijk vertrokken.
Gebruiksaanwijzing
Wat Chantal steeds meer helpt, is dat ze weet wat haar eigen gebruiksaanwijzing is. Daarop “navigeren” brengt haar rust, duidelijkheid en overzicht. Ze deelt deze gebruiksaanwijzing met anderen en kan aangeven waar ze behoefte aan heeft. Zo houdt ze het dicht bij zichzelf, waardoor ze zich zekerder voelt. Ze nodigt de ander uit om dit ook te doen, zo kunnen ze onderzoeken, hoe ze met elkaars gebruiksaanwijzing rekening kunnen houden en wegblijven van aannames. Dit komt de harmonie zeker ten goede!
Herken je hier dingen in bij jezelf? Neem contact met me op, ik help je graag!
Stress en ziekteverzuim zijn hardnekkige uitdagingen, of niet?
Ben jij een HR manager, leidinggevende of directeur en heb je te maken met medewerkers of collega’s die veel stress ervaren, regelmatig verzuimen vanwege ziekte, of laag in hun energie zitten? Is er wellicht een medewerkers tevredenheidsonderzoek uitgevoerd binnen jullie organisatie en baren de uitkomsten je zorgen?
Maak kennis met de pilot PSYCH-K®
PSYCH-K® is een eenvoudige en snelle methode om belemmerende overtuigingen te transformeren in ondersteunende overtuigingen op het onderbewuste niveau. Dit proces van “herbedraden” helpt mensen om een veerkrachtiger en positiever wereldbeeld te ontwikkelen, wat direct invloed heeft op hun dagelijkse (werk)ervaringen en welzijn. Voor Ipse de Bruggen hebben we een pilot uitgezet om te testen wat het effect is als PSYCH-K® wordt ingezet. De resultaten zijn indrukwekkend, verbluffend, bijna magisch.
Door zelf een pilot op te zetten, kun je heel gericht onderzoeken wat het effect van deze methode is op items zoals: vitaliteit, verzuim, werkplezier, stressreductie en zingeving.
Herken je dit?
Het kan zo maar zijn, dat medewerkers vast zitten in overtuigingen dieemmeren te zijn wie ze willen zijn of belemmeren te doen wat ze willen doen. Dit heeft invloed op zowel het werk als privé en kan afbreuk doen aan hun werkgeluk.
We kennen het allemaal, overtuigingen in het hoofd, die je vertellen dat iets moeilijk is, of zwaar, of spannend. Dat stemmetje dat je ervan weerhoudt om dingen een kans te geven. Eigenlijk een heel beperkend fenomeen, want als je er met open vizier in zou stappen, is het allemaal veel vrijer en flexibeler, maar ja, zoals met zoveel dingen, is het allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan!
Stel dat een medewerker te perfectionistisch is, een laag zelfbeeld heeft, of weinig zelfliefde ervaart. Dit wordt vaak veroorzaakt door belemmerende overtuigingen met als effect dat er stress, angst en onzekerheid ontstaat.
Waarom is dit nu juist relevant voor organisaties?
Wat individuele medewerkers raakt, raakt de organisatie. En zo kunnen eerder genoemde aspecten impact hebben op:
- Bevordering van een positieve bedrijfscultuurMedewerkers die belemmerd worden door belemmerende overtuigingen, kunnen zich beperkt voelen in hun functioneren.
- Verhogen van productiviteit
Stress en angst kunnen negatief effect hebben op de productiviteit. - Vermindering van conflicten
Belemmerende overtuigingen kunnen leiden tot misverstanden en conflicten. - Versterken van leiderschap
Belemmerende overtuigingen kunnen de leidinggevende in de weg staan het werk goed te doen. - Verminderen van ziekteverzuim
Stress is ongezond en kan leiden tot ziekmelding.
PSYCH-K® is hiermee niet alleen een methodiek voor persoonlijke ontwikkeling en stressreductie, het biedt ook concrete voordelen voor organisaties die streven naar groei, harmonie en een positieve, vitale werkplek voor alle medewerkers.
Is je interesse gewekt en wil je er meer over weten? Vraag de whitepaper PSYCH-K® aan en lees alle ins en outs over de pilot en de resultaten. Heb je na het lezen van deze whitepaper vragen over het pilotonderzoek en wat dit voor jullie organisatie kan betekenen, dan bieden we je graag een vrijblijvend adviesgesprek aan.
Samen zetten we de koers uit naar een veerkrachtige, succesvolle organisatie, beloofd!
Onze diepste angst
Onze diepste angst is niet dat we onvolmaakt zijn.
Onze diepste angst is dat we immens krachtig zijn.
Het is ons licht, niet ons duister, dat ons het meest beangstigt.
We vragen ons zelf af;
Wie ben ik, om briljant, slim, talentvol en prachtig te zijn?
Maar wie ben jij om dat niet te zijn?
Je dient de wereld niet met valse bescheidenheid.
Er is niets verhevens in, jezelf klein te maken, zodat andere mensen zich niet onzeker zullen voelen.
We zijn allemaal bedoeld om te stralen, zoals kinderen dat doen.
En als we ons eigen licht laten schijnen, geven we onbewust anderen toestemming hetzelfde te doen.
Wanneer we bevrijd zijn van onze eigen angst, zal onze aanwezigheid automatisch anderen bevrijden.
Marianne Williamson
Help, ik ben bang om met Openbaar Vervoer te reizen. Hoe kom ik van mijn angst af?
Ik krijg de vraag van een moeder uit mijn netwerk of ik iets kan betekenen voor haar 14 jarige dochter, Ilse (werkelijke naam is anders). Ilse heeft van kinds af aan al last van onbekende situaties, is hoog gevoelig en angstig in bepaalde situaties. Ze wil graag van haar angsten af, vooral in de bus.
Ilse wil graag dat haar moeder bij de sessie is, dat voelt fijner voor de eerste keer. Moeder en dochter komen met de auto naar mijn praktijk. Ik check bij Ilse of het oké is dat moeder erbij zit. Ilse zegt dat ze het fijn vindt, en zo komt dat ook voor mij over.
We starten met kennismaken. Het is vrijdagmiddag en Ilse is moe, ze heeft er een schooldag opzitten en is hoog gevoelig. Als ik vraag wat dat betekent voor haar geeft ze aan dat alle prikkels en signalen veel harder binnen komen dan bij anderen. Dat vermoeid heel erg. Ze wil toch graag de sessie doen.
Als thema geeft ze aan dat ze graag met de bus zou willen reizen. Dat lukt nu niet omdat ze het heel eng vindt. We praten nog wat hierover en het blijkt dat ze ook in de trein en in de lift bang is. Ik vraag haar wat ze zou willen in plaats daarvan. Ze geeft aan dat ze zich graag veilig en comfortabel zou willen voelen. Het blijkt dat vooral in situaties waarbij het onbekend is, het lastig en angstig voor haar wordt. We hebben genoeg informatie om aan de slag te gaan.
Ik leg haar uit hoe PSYCH-K werkt.Ik ga met Ilse aan het werk. We starten met een stressbalans, om de stress van het reizen in een bus weg te halen. Vervolgens testen we een voor een 3 overtuigingen die ze graag wil:
1. Ik voel me comfortabel bij onbekende mensen 2. Ik voel me veilig in het Openbaar Vervoer 3. Ik kan goed voor mezelf zorgen.Alle drie deze overtuigingen testen zwak. We doen een balans en daarna testen we weer. Dan is het sterk. Deze drie overtuigingen zijn nu in het onderbewuste getransformeerd.
We zijn een uur verder en Ilse is heel moe. Ik daag haar toch uit: stel dat je nu met de bus naar huis gaat, je moeder rijdt er met de auto achteraan. Ga je dat doen? Hoe is dat voor je? Ilse twijfelt, ze geeft aan dat het niet meer zo angstig voelt, maar ze vindt het nog raar en is wat in de war van mijn vraag. Het is té onverwacht en dat herkent ze van zichzelf dat ze daar slecht op gaat.
Ik vraag haar wat er wel mogelijk is. Ilse zegt dat we wat tijd nodig heeft, maar dat ze zondag dit gaat doen, dan gaat ze alleen een ritje met de bus maken. We maken de afspraak dat ze me op de hoogte houdt.Die avond krijg ik een berichtje van de moeder, op de terugweg had Ilse veel gehuild. Ze moest bijkomen van de sessie en zou me informeren over zondag. Ik wacht het geduldig af. Zondagochtend krijg ik een bericht van de moeder met een foto uit de bus: “Ha Dinga, het emmertje was gewoon vol vrijdag. Te veel prikkels, te veel info, en iets te veel druk om direct met de bus te gaan. Maar…….ze is net alleen in de bus geweest!!!”
En vervolgens krijg ik een foto van een tafeltje met koffie en gebak:
“Nou…. het moet nog even landen maar de meeste spanning is weg, maar dat moet nog even door dringen. Nu lekker vieren”Mijn zondag kan niet meer stuk
Training ‘Het Goede Gesprek’ bij Schoonmakend Nederland
Onlangs gaf ik de training ‘Het Goede Gesprek’ aan medewerkers van het schoonmaakte van Schoonmakend Nederland. Het doel van deze training was om een goed gesprek te voeren over zaken die te maken hebben met verzuim, zoals gezondheid, sport en leren van elkaar. Schoonmakend Nederland schreef er een mooi interview over met de deelnemers.
De eenling
Iedereen is een eenling, zei de wijze man, maar bijna niemand weet het.
Frederike keek hem ernstig aan.
Waarom niet?
Omdat de meeste mensen bang zijn voor zichzelf.
Ze willen liever samen eenzaam zijn.
Ben ik ook een eenling? vroeg Frederike.
Ja, jij ook zei de wijze man.
Zal ik later ook een eenling zijn? vroeg Frederike.
Dat hangt van jou af.
Bedenk wel dat het heel moeilijk is om een eenling te zijn.
Ieder mens wil je beïnvloeden.
Ieder wil zich met jou bemoeien,
zodat je net zo wordt als zij.
Want als je een eenling wilt zijn,
dan blijf je altijd een ander voor de ander en dezelfde voor jezelf.
Dan blijf je vrij. Zorg dat je vrij blijft!
Hoe moet ik dat doen? vroeg Frederike zacht.
Ik ben vaak heel bang voor mensen, vooral op school.
Ze schelden me uit omdat ik zo goed kan leren.
Dat maakt niet uit, het gaat erom dat je niet bang bent voor jezelf.
Eenlingen reageren altijd op zichzelf en nooit op de ander.
Dus als de ander je uitscheldt, dan scheld je niet terug.
Je vraagt je alleen af: waarom doet dat nou zo zeer in mij?
Is dat mijn trots, is dat mijn onzekerheid, is dat mijn angst?
En waarom wil ik nou zo graag terug schelden?
Komt dat door de ander of komt dat omdat ik zo van schelden houd?
Omdat ik nog zoveel gescheld in mij heb zitten?
Vraag altijd aan jezelf en nooit aan de ander
want anders komt er een ander in je wonen
en weet je niet meer wie je bent.
De wijze man pakte een beukennootje van de grond en zei:
Ieder mens is als dit zaadje.
De ander is alleen het water
of het zonlicht, maar nooit het zaadje zelf.
Dat zaadje zit in jou.
Verbind je altijd met jouw eigen oorzaak
en niet met de motieven van de ander.
Zo maak je je vrij van de motieven van de ander.
De ander raakt je alleen maar aan
zoals ook de regen of de zon
alleen het zaadje aanraakt
maar niet weet of er een beukenboom
of een dennenboom uitgroeit.
Of een roos….. zei Frederike.
Precies, of een roos.
Niemand weet wat jij in je hebt.
Dat moet jezelf ontdekken.
De ander kan je niet raken als jij het niet in je hebt.
Dus iedere keer als je door de ander wordt geraakt,
of dit nu met vloeken gebeurt of een compliment,
met slaan of met een streling, iedere keer kun je iets over jezelf te weten komen.
Dat is het mooie van de ander.
Dat is het mooie als je een eenling bent.
Een eenling doet dankzij de ander
steeds nieuwe ontdekkingen over zichzelf.
Eigenlijk kan de ander je dus heel weinig aandoen.
Wees dan ook niet bang dat je de ander zou
kunnen kwetsen want dat is niet mogelijk.
Je kunt de ander alleen aanraken
op de plek waar hij al gekwetst was.
Maar dat is dan niet jouw ‘schuld’, dat is een deel van hem.
En het is ook aan hem of hij deze kwetsing vergroot
of juist beter wil leren begrijpen.
Voel je niet gehinderd om alles te zeggen wat je wil zeggen,
zo blijf je in evenwicht.
Zo blijf je vrij van elkaar en geef je je eigen macht niet weg.
Zorg dat je Vrij blijft.
Bron: Theije Twijnstra
Uit het boek: Een gelukkig mens en andere geheimen.
Blijf nooit op de plek waar je niet gewaardeerd wordt
Een vader zei tegen zijn dochter: “Je hebt zo’n mooie eindlijst; ik kan je eindelijk de auto geven, die ik jaren geleden al voor je gekocht heb. Deze auto is niet om in te rijden, maar om te verkopen, ook al ziet hij er inmiddels wel een beetje oud uit.”
“Ik wil eerst dat je langs de ~~dealer aan de rand van de stad gaat, dus vraag daar eens wat ze er voor willen geven”.
De dochter ging erheen en kwam weer bij haar vader terug: “ze willen er 1000 euro voor geven. Ze zeiden dat de auto er nogal uitgewoond uit zag”.
De vader zei: “nu zet je hem op Marktplaats en kijk je wat daar gebeurt.” De dochter deed dat en zei na 2 weken: “er is niet meer dan 500 euro geboden. Iedereen vond hem te oud.”
De vader vroeg de dochter daarna om met de auto naar een vintage autobeurs te gaan. Toen ze weer thuis kwam zei ze: “mensen kwamen vanzelf naar me toe en wilden 100.000 euro voor de auto geven, omdat het een Peugeot 403 cabriolet schijnt te zijn, die echt een collectors item is.”
De vader reageerde met: “je weet dus nu: de plek bepaalt de waarde. Als je ergens niet gewaardeerd wordt, laat je dan niet ontmoedigen. Je bent dan gewoon op de verkeerde plek. Blijf nooit op de plek waar mensen jouw waarde niet zien”.
Auteur onbekend